Wstecz
Cd Kadm
Nazwa angielska
Cadmium		 Nazwa łacińska
Cadmium
Grupa Okres Liczba atomowa Liczba masowa Stan skupienia
(20°C,1atm.)
II B (12)
cynkowce		 5 48 112.411 ciało stałe
Konfiguracja elektronowa : 1s22s22p63s23p64s23d104p65s24d10

Opis

Kadm jest srebrzystobiałym, kowalnym metalem. Na powietrzu pali się jasnym płomieniem dając tlenek kadmu CdO. W temperaturach bliskich zera bezwzględnego wykazuje właściwości nadprzewodzące.

Tablica z charakterystycznymi danymi


Liczba elektronów: 48
Liczba neutronów: 64
Liczba protonów: 48
Elektroujemność (Allred-Rochow, Pauling): 1.46, 1.69
Stopień utlenienia: +2
Przewodność elektryczna: 0.138 106 1/(*m)
Gęstość (293 K): 8.65 g/dm3
Temperatura topnienia: 320.9 °C (594.05 K)
Temperatura wrzenia: 765 °C (1038.15 K)
Ciepło właściwe: 0.23 J/(mol*K)
Ciepło tworzenia: 6.192kJ/mol
Ciepło parowania: 99.570 kJ/mol
Przewodność cieplna: 0.968 W/(m*K)

Właściwości chemiczne

Kadm jest dość aktywnym chemicznie metalem o właściwościach podobnych do cynku. Powoli rozpuszcza się w kwasach, nie rozpuszcza się w zasadach. W związkach występuje na +2 stopniu utlenienia. Na powietrzu pokrywa się warstwą tlenku CdO (pasywacja). Pod działaniem kwasów tworzy sole kadmowe zawierające jony Cd2+.

Zastosowanie

Kadm daje bardzo dobre powłoki antykorozyjne na innych metalach (lepsze niż powłoki cynkowe), wchodzi w skład łatwo topliwych stopów, stanowi dodatek zwiększający wytrzymałość miedzi - z której wyrabia się przewody telegraficzne, telefoniczne i tramwajowe. Wyrabia się z niego elektrody do ogniw niklowo-kadmowych. Amalgamat kadmu znajduje zastosowanie w dentystyce. Kadm znalazł także zastosowanie w reaktorach atomowych jako materiał do pochłaniania neutronów. Związki kadmu stosuje się jako pigmenty do farb świecących (żółcień kadmowa CdS).

Występowanie

Pierwiastek ten nie występuje w stanie wolnym - znane minerały to: greenockit CdS, otavit CdCO3 i monteponit CdO. Najczęściej towarzyszy rudom cynku. Duże złoża kadmu występują na Śląsku. Pierwiastek ten stanowi 0.00002 % wagowego skorupy ziemskiej i zajmuje 62 miejsce pod względem rozpowszechnienia.


Ciekawostki, pochodzenie


Odkryty przez: Fredrich Stromeyer
Miejsce odkrycia: Niemcy
Rok odkrycia: 1817
Pochodzenie nazwy: Od greckiego słowa "kadmeia", którym określano ZnCO3

Fredrich Stromeyer znalazł domieszkę węglanu kadmu CdCO3 w naturalnym węglanie cynkowym ZnCO3 (stąd nazwa). Kilka lat później zredukował tlenek kadmu CdO do wolnego Cd.


Zdjęcia

Wstecz