Wstecz
Ga Gal
Nazwa angielska
Gallium
Nazwa łacińska
Gallium

Grupa Okres Liczba atomowa Liczba masowa Stan skupienia
(20°C,1atm.)
III
borowce
4 31 69.723 ciało stałe

Konfiguracja elektronowa : 1s22s22p63s23p64s23d104p1


Opis


Gal jest srebrzystobiałym metalem o niebieskim połysku, lekkim i miękkim. Ma bardzo niską temperaturę topnienia. Występuje w cząsteczkach dwuatomowych Ga2 . W stanie ciekłym zwilża szkło.



Tablica z charakterystycznymi danymi


Liczba elektronów: 31
Liczba neutronów: 39
Liczba protonów: 31
Elektroujemność (Allred-Rochow, Pauling):1.82, 1.81
Stopień utlenienia: +3
Przewodność elektryczna: 37.0*105 1/(m*)
Gęstość (293 K): 5.907 g/cm3
Temperatura topnienia: : 29.9°C, 302.9 K
Temperatura wrzenia: 2403°C, 2676 K
Ciepło topnienia: 5.59 kJ/mol
Ciepło parowania: 258.7 kJ/mol
Przewodność cieplna: 26.0 W/(m*K)




Właściwości chemiczne


Gal w temperaturze pokojowej nie ulega działaniu powietrza. Nie ulega działaniu kwasów nieutleniających. Reaguje z kwasem azotowym na gorąco i gorącym, stężonym kwasem siarkowym (redukując go do dwutlenku siarki SO2). Rozpuszcza się w roztworach zasad. W temperaturze pokojowej reaguje z chlorem i bromem tworząc halogenki GaX3 a z jodem, siarką i azotem reaguje w temperaturze czerwonego żaru dając jodek GaI3, siarczek Ga2S3 i azotek GaN.



Zastosowanie


Gal stosuje się do wyrobu termometrów kwarcowych, przeznaczonych do pomiaru wysokich temperatur. Służy on także do produkcji zaworów w automatycznych urządzeniach przeciwpożarowych. W elektronice stosuje się arsenek galu GaAs o właściwościach półprzewodzących. Stopy galu służą do lutowania na zimno.



Występowanie


Gal jest niezbyt często występującym pierwiastkiem w przyrodzie. Występuje w postaci minerału galitu CuGaS2. Towarzyszy rudom cynku w Afryce Południowej. Zajmuje on pod względem rozpowszechnienia w skorupie ziemskiej 45 miejsce (procenty wagowe).



Ciekawostki, pochodzenie


Odkryty przez: Paul Emile Lecoq de Boisbaudran
Miejsce odkrycia: Francja
Rok odkrycia: 1875
Pochodzenie nazwy:
Właściwości tego pierwiastka przewidział D. Mendelejew. Został on odkryty w 1875 roku w czasie analizy widma emisyjnego próbek błyszczku cynkowego pochodzącego z Francji.



Zdjęcia



Wstecz