Wstecz
In Ind
Nazwa angielska
Indium
Nazwa łacińska
Indium

Grupa Okres Liczba atomowa Liczba masowa Stan skupienia
(20°C,1atm.)
III A (13)
borowce
5 49 114.818 ciało stałe

Konfiguracja elektronowa : 1s22s22p63s23p64s23d104p1


Opis

Ind jest srebrzystobiałym metalem, lekkim i miękkim. Ma bardzo niską temperaturę topnienia. Posiada charakterystyczną linię widmową 451.13 nm.



Tablica z charakterystycznymi danymi


Liczba elektronów: 49
Liczba neutronów: 66
Liczba protonów: 49
Elektroujemność (Allred-Rochow, Pauling): 1.82, 1.78
Stopień utlenienia: +3
Przewodność elektryczna: 115*105 1/(*m)
Gęstość (293 K): 7.31 g/dm3
Temperatura topnienia: 156.76°C, 429.76 K
Temperatura wrzenia: 2073°C, 2346 K
Ciepło właściwe: 26.9 J/(mol*K)
Ciepło topnienia: 3.263kJ/mol
Ciepło parowania: 231.5 kJ/mol
Przewodność cieplna: 81.7 W/(m*K)




Właściwości chemiczne

Ind w temperaturze pokojowej nie ulega działaniu powietrza, zaś na gorąco pokrywa się nalotem tlenku. Nie ulega działaniu kwasów nieutleniających. Reaguje z kwasem azotowym na gorąco i gorącym, stężonym kwasem siarkowym (redukując go do dwutlenku siarki SO2). Rozpuszcza się w roztworach zasad. W podwyższonej temperaturze reaguje z chlorem i bromem tworząc halogenki InX3 a z jodem, siarką i azotem reaguje w temperaturze czerwonego żaru dając jodek InI3, siarczek In2S3 i azotek InN.



Zastosowanie

Ind znalazł zastosowanie jako dodatek stopowy podwyższający twardość i odporność na korozję np. stali. Z niektórymi pierwiastkami tworzy stopy nadprzewodzące. Drut wykonany z indu znalazł zastosowanie w termometrach oporowych i w przyrządach optycznych. Metal ten służy do pokrywania metali powłokami antykorozyjnymi.



Występowanie

Ind jest rzadko występującym pierwiastkiem w przyrodzie. Występuje głównie w postaci minerałów: rokezytu CuInS2, indytu FeIn2S4 i gallindytu In(OH)3. Często towarzyszy rudom cynku, żelaza, miedzi i cyny. Zajmuje on pod względem rozpowszechnienia w skorupie ziemskiej 66 miejsce (procenty wagowe).




Ciekawostki, pochodzenie


Odkryty przez: Ferdinand Reich, H. Richter
Miejsce odkrycia: Niemcy
Rok odkrycia: 1863
Pochodzenie nazwy: od nazwy niebieskiego barwnika, indygo

Ind został odkryty w 1863 roku podczas poszukiwań talu w próbkach blendy cynkowej. Nazwa pochodzi od niebieskiego zabarwienia płomienia palnika gazowego podczas spalania soli indu.




Zdjęcia



Wstecz