Opis

Lutet jest dość aktywnym, srebrzystoszarym metalem. Dość łatwo utlenia się - jest więc dobrym reduktorem. Wykazuje właściwości paramagnetyczne. Jego jony Lu³⁺ nie posiadają zabarwienia.

Tablica z charakterystycznymi danymi

Liczba elektronów: 71
Liczba neutronów: : (najbardziej rozpowszechniony, stabilny izotop): 104
Liczba protonów: 71
Elektroujemność (Allred-Rochow, Pauling):--, 1.2
Stopień utlenienia: +3
Przewodność elektryczna: 61*10⁵ 1/(m*)
Gęstość (293 K): 9.84 g/cm³
Temperatura topnienia: 1655°C, 1928 K
Temperatura wrzenia: 3300°C, 3573 K
Ciepło właściwe: --
Ciepło topnienia: 22 kJ/mol
Ciepło parowania: --355.9 kJ/mol
Przewodność cieplna:--16.4 W/(m*K)

Właściwości chemiczne

Lutet jest aktywnym chemicznie metalem. Na powietrzu pokrywa się warstwą tlenku a w wyższych temperaturach spala się całkowicie dając tlenek lutetu Lu₂O₃. W obecności wilgoci metal ten utlenia się bardzo gwałtownie. Reaguje z rozcieńczonymi kwasami mineralnymi. W reakcji z wodą tworzy wodorotlenek Lu(OH)₃. W podwyższonej temperaturze reaguje z wodorem, azotem, węglem i fluorowcami. W związkach pierwiastek ten występuje na stopniu utlenienia +3 (bezbarwny).

Zastosowanie

Naturalny izotop lutetu jest wykorzystywany w technikach datowania radioizotopami.

Występowanie

Ciekawostki, pochodzenie

Odkryty przez: Georges Urbain
Miejsce odkrycia: Francja
Rok odkrycia: 1907
Pochodzenie nazwy: Od słowa "lutetia" - starożytnej nazwy Paryża

Zdjęcia