Opis

Mangan jest srebrzystoszarym metalem z różowym odcieniem. Jest twardy i kruchy, Posiada trzy odmiany alotropowe. W przyrodzie występuje w postaci tylko jednego izotopu. Jest dość aktywny chemicznie.

Tablica z charakterystycznymi danymi

Liczba elektronów: 25
Liczba neutronów: 30
Liczba protonów: 25
Elektroujemność (Allred-Rochow, Pauling):1.60, 1.55
Stopień utlenienia: +2, +3, +4, +6, +7
Przewodność elektryczna: 6.9*10⁵ 1/(m*) Gęstość (293 K): 7.43 g/cm³
Temperatura topnienia: : 1244°C, 1517 K
Temperatura wrzenia: 1962°C, 2235 K
Ciepło topnienia: 13.4 kJ/mol
Ciepło parowania: 226 kJ/mol
Przewodność cieplna: 7.8 W/(m*K)

Właściwości chemiczne

Mangan jest metalem średnio aktywnym chemicznie w temperaturze pokojowej. Łatwo reaguje z siarką, węglem i azotem - w atmosferze którego zapala się po ogrzaniu do temperatury 1500 K dając azotek Mn₃N₂ . Z powietrzem w temperaturze pokojowej nie reaguje. Rozdrobniony utlenia się łatwo, jest piroforyczny. Łatwo rozpuszcza się w kwasach nieutleniających z wydzieleniem wodoru. Bardzo silnie rozdrobniony może rozkładać wodę. Metal ten występuje na +2, +3, +4, +6 i +7 stopniu utlenienia. Tlenek manganu (IV) MnO₂ wykazuje charakter amfoteryczny.

Zastosowanie

Mangan jest przeważnie używany jako utleniacz w procesach metalurgicznych, w przemyśle chemicznym, ceramicznym i włókienniczym oraz służy do wytwarzania stopów. Powszechnie używany jest do wytwarzania elektrod spawalniczych, barwników, środków ochrony roślin, nawozów sztucznych oraz jako środek przeciwstukowy do benzyny (MMT).

Występowanie

Mangan jest często występującym pierwiastkiem w przyrodzie. Występuje głównie w postaci minerałów: piroluzytu MnO₂, psylomelanu (Ba, H₂O)Mn₅O₁₀ i braunitu 3Mn₂O₃*MnSiO₃. Zajmuje on pod względem rozpowszechnienia w skorupie ziemskiej 18 miejsce (procenty wagowe).

Ciekawostki, pochodzenie

Odkryty przez: Johann Gahn
Miejsce odkrycia: Szwecja
Rok odkrycia: 1774
Pochodzenia nazwy: Od łacińskiego słowa "mangnes" określającego minerał manganu

Tlenek manganu (IV) MnO₂ (brausztyn) znany był od czasów starożytnych. Używany on był do odbarwiania szkła. W 1774 roku szwedzki chemik K. W. Scheele stwierdził, że brausztyn musi być związkiem nieznanego dotychczas metalu. Pierwiastek ten został otrzymany w 1774 roku przez jego współpracownika, J. Gahna.

Zdjęcia