Rubid jest bardzo aktywnym chemicznie metalem (aktywniejszym niż potas). Na powietrzu bardzo szybko pokrywa się warstewką wodorotlenku a następnie zapala się samorzutnie. Jest bardzo miękki, łatwo daje się kroić nożem. Sole rubidu barwią płomień palnika gazowego na kolor fioletowo-różowy.

Rubid wykazuje bardzo dużą aktywność chemiczną - na powietrzu w kilka sekund pokrywa się warstwą wodorotlenku a następnie zapala się. Z tlenem tworzy ponadtlenek RbO₂. W związkach występuje wyłącznie na stopniu utlenienia +1. Bardzo energicznie reaguje z wodą tworząc wodorotlenek RbOH i łatwo wypiera wodór z alkoholi tworząc alkoholany np. C₂H₅ORb. Rozpuszcza się energicznie w kwasach. Reaguje energicznie ze wszystkimi fluorowcami dając odpowiednie halogenki. Ogrzewany z wodorem tworzy wodorek RbH.

Ze względu na wysoką cenę tego metalu stosuje się go głównie do wyrobu fotokomórek, gdyż wykazuje on znaczny efekt fotoelektryczny.

Rubid występuje w przyrodzie wyłącznie w postaci związków. Woda morska zawiera 120 miligramów Rb w 1000 kilogramach tej wody. W przyrodzie nie tworzy osobnych minerałów, towarzyszy innym pierwiastkom 1 grupy: około 1% Rb znajduje się w lepidolicie (minerał zawierający lit) i około 0.015% w karnalicie. Zawartość rubidu w organizmie człowieka wynosi 0.0009% wagowych .