Opis

Siarka jest żółtym ciałem stałym o tłustym połysku. Jest niemetalem. Występuje w postaci kilku odmian alotropowych, z których najbardziej znane to siarka rombowa i jednoskośna. Siarka gazowa występuje w postaci cząsteczek wieloatomowych.

Tablica z charakterystycznymi danymi

Liczba elektronów: 16
Liczba neutronów: 16
Liczba protonów: 16
Elektroujemność (Allred-Rochow, Pauling): 2.44, 2.58
Stopień utlenienia: -2, +2, +4, +6
Przewodność elektryczna: 1* 10⁵ 1/(m*)
Gęstość (293 K): 2.07 g/cm³
Temperatura topnienia: 115.36°C, 388.51 K
Temperatura wrzenia: 444.75°C, 717.90 K
Molowa pojemność cieplna: 0.27 J/(mol*K)
Ciepło topnienia: 1.7175 kJ/mol
Ciepło parowania: --
Przewodność cieplna: 22.69 W/(mol*K)

Właściwości chemiczne

Siarka reaguje z wodorem tworząc siarkowodór H₂S. Z fluorowcami tworzy odpowiednie halogenki, np. SF₄, SCl₄,S₂Cl₂, SBr₄ i S₂Br₂. W reakcji z metalami tworzy siarczki. Spala się w tlenie dając dwutlenek SO₂. W reakcji jonów cyjankowych CN^- z siarką powstają jony tiocyjanianowe SCN^-.

Zastosowanie

Siarkę przede wszystkim przerabia się na kwas siarkowy. Używana jest ponadto do wulkanizacji kauczuku, w przemyśle barwnikowym i farmaceutycznym, tworzyw sztucznych i środków ochrony roślin.

Występowanie

Siarka jest często występującym pierwiastkiem w przyrodzie. Występuje głównie w postaci rodzimej i licznych związków (siarczki i siarczany). Duże złoża siarki występują w USA, Meksyku, Iraku i w okolicach Tarnobrzega. Siarka pod względem rozpowszechnienia w skorupie ziemskiej zajmuje 16 miejsce (procenty wagowe).

Ciekawostki, pochodzenie

Odkryty przez: znana od starożytności
Miejsce odkrycia: -
Rok odkrycia: -
Pochodzenia nazwy: od łacińskiego "sulfur" oznaczającego "kamień piekielny"

W starożytności siarki używano do dezynfekcji naczyń i pomieszczeń a także niszczenia szkodników roślin.

Zdjęcia