Wstecz
Sc Skand
Nazwa angielska
Scandium
Nazwa łacińska
Scandium

Grupa Okres Liczba atomowa Liczba masowa Stan skupienia
(20°C,1atm.)
III B
skandowce
4 21 44.95591 ciało stałe

Konfiguracja elektronowa : 1s22s22p63s23p64s23d1


Opis


Skand jest srebrzystobiałym, lekkim metalem. Jest pierwszym pierwiastkiem należącym do grupy III - skandowców. Wykazuje właściwości paramagnetyczne.



Tablica z charakterystycznymi danymi


Liczba elektronów: 21
Liczba neutronów: 24
Liczba protonów: 21
Elektroujemność (Allred-Rochow, Pauling): 1.20, 1.3
Stopień utlenienia: +3
Przewodność elektryczna: 18.2*105 1/(m*)
Gęstość (293 K): 2.99 g/cm3
Temperatura topnienia: 1545 °C, 1818 K
Temperatura wrzenia: 2750 °C, 3023 K
Ciepło topnienia: 14 kJ/mol
Ciepło tworzenia: --
Ciepło parowania: 314.2 kJ/mol
Przewodność cieplna: 21.9 W/(m*K)




Właściwości chemiczne


Skand jest średnio aktywnym chemicznie metalem. Na powietrzu pokrywa się żółtawą warstwą tlenków. Reaguje z rozcieńczonymi kwasami i wodą. Tlenek skandu Sc2O3 ma właściwości amfoteryczne. W związkach pierwiastek ten występuje na stopniu utlenienia +3.



Zastosowanie


Skand nie znalazł szerokiego zastosowania. Jest cennym materiałem wykorzystywanym w konstrukcjach lotniczych ze względu na lekkość i wysoką temperaturę topnienia. W stopach z magnezem stosowany jest jako filtr neutronów w reaktorach.



Występowanie


Skand w skorupie ziemskiej zajmuje 40 miejsce pod względem rozpowszechnienia (procenty wagowe). Jest to pierwiastek należący do grupy pierwiastków ziem rzadkich. Towarzyszy zwykle lantanowcom - tworzy też własne minerały - thortweityt Sc2Si2O7 i kolbeckit ScPO4*2 H2O.



Ciekawostki, pochodzenie


Odkryty przez: Lars Nilson
Miejsce odkrycia: Szwecja
Rok odkrycia: 1879
Pochodzenia nazwy: Nazwany na cześć Skandynawii



Zdjęcia



Wstecz