Opis

Selen jest ciałem stałym, niemetalem. Występuje w kilku odmianach alotropowych.

Tablica z charakterystycznymi danymi

Liczba elektronów: 34
Liczba neutronów: 45
Liczba protonów: 34
Elektroujemność (Allred-Rochow, Pauling): 2.48, 2.55
Stopień utlenienia: -2, +4, +6
Przewodność elektryczna: 1*10^-8 1/(m*)
Gęstość (293 K): 4.79 g/cm³
Temperatura topnienia: 221°C, 494 K
Temperatura wrzenia: 685°C, 958 K
Ciepło topnienia: 6.694 kJ/mol
Ciepło parowania: 37.7 kJ/mol
Przewodność cieplna: 2.0 W/(m*K)

Właściwości chemiczne

Selen reaguje z wodorem tworząc selenowodór H₂Se. Z fluorowcami tworzy odpowiednie halogenki, np. SeF₄, SeCl₄,Se₂Cl₂, SeBr₄ i Se₂Br₂. Z aktywnymi metalami tworzy selenki. Spala się w tlenie dając dwutlenek SeO₂. Reaguje z roztworami cyjanków tworząc selenocyjaniany SeCN^-. Selen rozpuszcza się w stężonym kwasie siarkowym.

Zastosowanie

Selen używa się do produkcji fotokomórek, w kserografii, do barwienia szkła oraz do wyrobu farb świecących. Selen wykorzystuje się także do budowy prostowników i w metalurgii.

Występowanie

Selen jest rzadko występującym pierwiastkiem w przyrodzie. Często towarzyszy siarce. Zajmuje on pod względem rozpowszechnienia w skorupie ziemskiej 55 miejsce (procenty wagowe).

Ciekawostki, pochodzenie

Odkryty przez: Jons Berzelius
Miejsce odkrycia: Szwecja
Rok odkrycia: 1817
Pochodzenia nazwy: od greckiego "Selene" oznaczającego "księżyc"

Zdjęcia