| |
Wstecz |
Sn | Cyna | |
Nazwa
angielska Tin |
Nazwa
łacińska Stannum |
| ||||
Grupa | Okres | Liczba atomowa | Liczba masowa | Stan skupienia (20°C,1atm.) |
IV A (14) węglowce |
5 | 50 | 118.71 | ciało stałe |
| |
Konfiguracja elektronowa : | 1s22s22p63s23p64s23d104p65s24d105p2 |
|
Opis | ||
| ||
|
Tablica z charakterystycznymi danymi | |
| |
|
Właściwości chemiczne | |
W
temperaturze pokojowej cyna nie reaguje z powietrzem. W temperaturze
topnienia cyna tworzy z tlenem z powietrza dwutlenek SnO2. W
temperaturze białego żaru metal ten spala się w powietrzu oślepiającym
płomieniem. Cyna jest odporna na działanie wody oraz słabych kwasów.
Po ogrzaniu rozpuszcza się w kwasie solnym tworząc chlorek SnCl2.
Rozpuszcza się też w gorących roztworach mocnych zasad tworząc
jon sześciohydroksycynianowy: | |
|
Zastosowanie | |
Cynę używa się do pokrywania ochronnego blachy żelaznej i miedzianej. Duże znaczenie mają brązy - stopy cyny z miedzią oraz stopy z ołowiem o niskiej temperaturze topnienia stosowane jako stopy lutownicze. | |
|
Występowanie | |||
| |||
|
Ciekawostki, pochodzenie | |||
| |||
|
Zdjęcia |
Wstecz | |
|