Opis

Iterb jest dość aktywnym, srebrzystoszarym metalem. Dość łatwo utlenia się - jest więc dobrym reduktorem. Wykazuje właściwości paramagnetyczne. Jego jony Yb²⁺ posiadają w roztworze zielone zabarwienie.

Tablica z charakterystycznymi danymi

Liczba elektronów: 70
Liczba neutronów: (najbardziej rozpowszechniony, stabilny izotop): 103
Liczba protonów: 70
Elektroujemność (Allred-Rochow, Pauling):--, 1.2
Stopień utlenienia: (+2), +3
Przewodność elektryczna: 28.7*10⁵ 1/(m*)
Gęstość (293 K): 6.972 g/cm³
Temperatura topnienia: : 824°C, 1097 K
Temperatura wrzenia: 1430°C, 1703 K
Molowa pojemność cieplna: 26.7 J/(mol*K)
Ciepło topnienia: 7.7 kJ/mol
Ciepło parowania: 128.9 kJ/mol
Przewodność cieplna: 34.9 W/(m*K)

Właściwości chemiczne

Iterb jest aktywnym chemicznie metalem. Na powietrzu pokrywa się warstwą tlenku a w wyższych temperaturach spala się całkowicie dając tlenek iterbu Yb₂O₃. W obecności wilgoci metal ten utlenia się bardzo gwałtownie. Reaguje z rozcieńczonymi kwasami mineralnymi. W reakcji z wodą tworzy wodorotlenek Yb(OH)₃. W podwyższonej temperaturze reaguje z wodorem, azotem, węglem i fluorowcami. W związkach pierwiastek ten występuje na stopniu utlenienia +3 (bezbarwny) i +2 (zielony).

Zastosowanie

Iterbu używa się jako źródła promieniowania rentgenowskiego. Jest też dobrym dodatkiem do stopów, poprawiając ich własności.

Występowanie

Iterb zajmuje 50 miejsce pod względem rozpowszechnienia w skorupie ziemskiej (procenty wagowe). Należy do grupy pierwiastków ziem rzadkich. Występuje najczęściej jako składnik monazytu.

Ciekawostki, pochodzenie

Odkryty przez: Jean de Marignac
Miejsce odkrycia: Szwajcaria
Rok odkrycia: 1878
Pochodzenia nazwy: Od nazwy miasta Ytterby w Szwecji

Zdjęcia